ساخت و ارزیابی جداکننده ناخالصی¬های دانه¬های گیاهی(خاکشیر) به روش الکترواستاتیک با بستر سیال (تریبوایروالکترواستاتیک)

جداسازی یکی از فرآیند¬های مهم کشاورزی در دستیابی به کیفیت بالای بذر محسوب می¬شود. به کارگیری تکنولوژی¬های مدرن در جداسازی، راهی نوین در رسیدن به بذرها و دانه¬های گیاهی با خلوص بالا می¬باشد. به منظور انجام عملیات جداسازی ناخالصی¬های موجود در دانه-های گیاهی، دستگاه جداساز الکترواستاتیک با بستر سیال ساخته شد و با انجام آزمایش¬های جداسازی ناخالصی¬ها از دانه¬های خاکشیر مورد ارزیابی قرار گرفت. مواد اولیه در قسمت تریبوشارژ بعد از دریافت بار ساکن، در واحد جداساز تغذیه و تحت تاثیر ترکیبی از نیروهای گرانش و نیروی الکترواستاتیک ایجاد شده با ولتاژ بالا از هم جدا شدند. اندازه دانه¬های خاکشیر جدا شده به روش پراش لیزری تعیین گردید. برای ارزیابی دستگاه، تاثیر سه فاکتور ولتاژ در سه سطح 20، 30 و 40 کیلو ولت (dc)، فاصله الکترودهای واحد تریبوشارژ در سه سطح 9، 15 و 21 سانتی¬متر و زاویه الکترودهای واحد جداساز در سه سطح 20، 30 و 40 درجه، در سه تکرار بر روی وزن چهار جعبه جعبه جمع¬آوری مواد بررسی شد. داده¬های حاصل از آزمایش¬ها بر اساس آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با استفاده از نرم افزار sas تحلیل شد. نتایج بدست آمده نشان داد، تاثیر سه فاکتور مورد بحث بر روی وزن هر چهار جعبه جمع¬آوری مواد جدا شده در سطح 1 درصد معنی¬دار می¬باشد، همچنین تاثیر برهمکنش آن¬ها در همه جعبه¬ها (به جز برهمکنش ولتاژ در فاصله و ولتاژ در زاویه مربوط به جعبه شماره 4) در سطح 1 درصد معنی¬دار گردید. معادله رگرسیون تاثیر این فاکتورها تعیین گردید. ضریب تبیین 2r این معادلات در چهار جعبه به ترتیب 90، 89، 75 و 87 درصد شد. نتایج نشان دادند، با افزایش ولتاژ، افزایش زاویه و کاهش فاصله، بالاترین وزن و خلوص 97 درصد در جعبه شماره 1، و بالاترین وزن ناخالصی در جعبه شماره 4 بدست می¬آید. همچنین درجه¬بندی ابعاد دانه¬های خاکشیر نشان داد، با فاصله گرفتن از مرکز جعبه جمع¬آوری به سمت الکترود مثبت واحد جداساز، میانگین اندازه دانه¬ها افزایش می¬یابد.